RPG

Dieter lekko zdziwiony scenką mrugnął kilka razy z niedowierzaniem.

- Bruno, chyba możesz opuścić broń - powiał muzyk bez przekonania w głosie, dodają: - Storren zejdź może z Pana.

Muzyk wyprostował się - Kłaniam się nisko, nazywam się Dieter, a to moich przyjaciele. Wybaczcie wielmożni Państwo, okoliczności naszego spotkania są nad wyraz wątpliwe, więc mam nadzieje, że zostanie to zrozumiane. Czy mógłbym wiedzieć z kim mamy do czynienia i co nasz szanowny Bretończyk wraz z niewiastą robą "teraz" w takim miejscu? Skąd ten pośpiech i gdzie Państwo biegli "tak" ubrani?

Ostatnio edytowany przez Szary (2017-10-19 16:48:25)

Stoolrren zszedł z mężczyzny, który poirytowanym tonem skierował się w stronę Bruna.wyphaszam sobie tego Tileańczika. Naziwam się Pierre i pochodzę z pięknej Bhetonii
Panowie teraz udają? dodała kobieta. to jakaś forma zabawy? Poczułam prawdziwy dreszcz jak pan w nas tak wycelował. Ale jest pan niebezpieczny zwróciła się do Bruna zalotnie w czym można było z całą pewnością stwierdzić miała spore doświadczenie. Bruno nie mógł oderwać wzroku od jej obfitych piersi widocznych spod pół przezroczystej koszuli.
Pierre wydawał się zniecierpliwiony. Panowie na góhę czy whacają? Ktoś  koszysta? Jest co oglądać

Dieter zmierzył wzrokiem bretończyka - Pierre, z pewnością jesteś dobrym patronem, więc pozwól, że udzielę Ci rady. Tędy nie wyjdziesz. Góra zalana jest goblinami na pająkach, a te akurat są mniej sympatyczne niż możesz pamiętać.

- Pani słabość do żołnierzy nie dziwie mnie wcale -- ten tu to doskonały przykład impulsywny i surowy. Nie ma co zwlekać i stać tu niepotrzebnie -- oczywiście schodzimy. Zapewnień nie potrzebuje, w asortyment nie wątpię, niemniej mamy jeszcze kilka niedokończonych spraw oczekujących naszej uwagi tej nocy. Pani jest na pewno świadoma obecności Wolfgarta w zajeździe. Jeżeli jest to możliwie to chciałbym przedostać się do głównego budynku, zaistniałe zamieszanie jest nam bardzo na rękę.

- Myślę moja droga, że jakoś się dogadamy - odpowiedział Bruno zawadiacko się uśmiechając i klepnął kobietę w pośladek, po czym mocno objął ją w pasie - Jak ci na imię? - Po czym spojrzał na Dietera i Storrena - Panowie wchodzimy.

Mechanika:
Plotkowanie?
Rusznica przerzucona przez ramię.

- Na imię mam Nadia- Odpowiedziała kobieta otwierając drzwi do dużego pokoju zbudowanego na planie okręgu o średnicy około 10 metrów. Pokój był bogato zdobiony w klasycznym imperialnym stylu, ale oświetlany wieloma lampkami rzucającymi różnokolorowe światło. Pomieszczenie miało 8 równo rozmieszczonych wyjść, wliczając to, przez które wszedł Bruno z towarzyszami. Pomiędzy nimi pod ścianą leżały poduszki, a gdzieniegdzie stały stojaki z tacami na jedzenie. W pomieszczeniu było ciepło, trochę wilgotno i pachniało dobrym jedzeniem, drogimi perfumami i seksem. Dieter z resztą nie tylko wyczuł go nosem, ale i zobaczył, gdyż po przeciwnej stronie od swojego wejścia ujrzał kochającą się młodą parę ubraną jedynie w karnawałowe maski. Mężczyzna miał maskę żurawia, a ruda kobieta z piegami na całym ciele miała maskę lisa. Niedaleko leżał mężczyzna w średnim wieku z obfitym wąsem, gęstymi czarnymi włosami sięgającymi do szyi. Mężczyzna miał na sobie tylko bieliznę i był obsługiwany przez trzy młode kobiety w podobnym stroju. Jedna masowała jego stopy, inna dłonie i klatkę piersiową mierzwiąc jego bujny zarost, a trzecia karmiła go zielonymi winogronami na zmianę z delikatnymi pocałunkami. Poza nimi w pomieszczeniu była jeszcze kobieta w średnim wieku leżąca na brzuchu i masowana przez młodego, może 14 letniego chłopca, Starszy mężczyzna, najbardziej ubrany ze wszystkich, wpatrzony w młodą parę i prawdopodobnie bawiący się sam ze sobą pod stertą poduszek, pod którymi się chował i kolejny mężczyzna około trzydziestki, który siedział spocony pod jednymi z drzwi, zakrywając ręcznikiem swoje genitalia i sącząc powoli wino z pucharu, który trzymał w dłoni.

Widok był mniej więcej tym, czego muzyk się spodziewał -- nieuzbrojone i zajęte sobą golasy to ewidentnie lepsza alternatywa niż goniący człowieka tuzin mutantów. Niemniej dalej nie było to miejsce, w którym czuł się bezpiecznie. Dieter przede wszystkim chciał wrócić do karczmy i upewnić się, że Anya jest cała, więc rozejrzał się po drzwiach licząc, że któreś może się wyróżniać. Na odchodne machnął ręką w stronę Bruna z niezainteresowaniem, gdyż jego uwagę przykuła chwilowo para po drugiej stronie sali. Momentalnie pokiwał głową z lekkim uśmiechem i zgarnął swojego krasnoludzkiego przyjaciela na bok, żeby coś mu szepnąć.

Mechanika:
Spostrzegawczość: rzut okiem po drzwiach.
Czujność i zachowanie pozornie swobodnego zachowania, ewentualny manieryzm, żeby lepiej wtopić się w otoczenie

Muzyk pokiwał głową do krasnoluda i następnie skinął w odpowiedzi strażnikowi.

- Oczywiście, właśnie rozglądałem się za kimś w związanej kwestii, proszę wskazać. Dieterowi oczy zaświeciły się na słowa strażnika "przy wejściu za mną", skinął głową do krasnoluda i ruszył  - Da się tu krasnoludzkiej baby ino chycić? - dodał Storrena idąc za muzykiem.

Dieter miał nadal w planach jak najszybciej wydostać się z tego "przybytku" i wrócić do karczmy, więc czujnie udał się za strażnikiem rozglądając się co jest za drzwiami.

Mechanika;
Zauważanie i nasłuchiwanie w drugim pomieszczeniu -- poszukiwanie drzwi wyjściowych i zdecydowanie nie zdawanie broni.

Ha! Nareszczie odrobina cywlizacji, a nie wieczny brud, tłok i smród przepoconego barachła! - wesoło zakrzyknął Storren, po czym podszedł we skazanym kierunku i delikatnie zapukał.

Mechanika - Prince Charming +9